DIAKONIA MODLITWY

Diakonia Modlitwy jest jedną z diakonii specjalistycznych w Ruchu Światło-Życie. Powołana została we wrześniu 1976 roku, aby służyć zainicjowanym wówczas oazom modlitwy oraz by wyjść naprzeciw sygnalizowanej, zwłaszcza przez animatorów, potrzebie pogłębienia życia modlitwy. Jej zadaniem jest troska o życie modlitewne Ruchu, który, jak podkreślał ks. Franciszek Blachnicki, pragnąc służyć odnowie Kościoła musi opierać się na modlitwie. Dbając o modlitwę w Ruchu, diakonia modlitwy czuwa zatem również nad ogarnianiem modlitwą jego bieżących wydarzeń, spraw i potrzeb. W wymiarze struktury – podobnie do innych diakonii Ruchu – diakonia modlitwy istnieje na kilku szczeblach: centralnym diecezjalnym, rejonowym i parafialnym.

Szczegółowe zadania diakonii modlitwy:

  • Oazy modlitwy

Pierwszym i wciąż aktualnym zadaniem diakonii modlitwy jest inspirowanie i służba oazom modlitwy. Oaza Modlitwy (OM) jest formą krótkich, intensywnych rekolekcji oazowych trwających dwie doby. Jej celem jest odnowienie wewnętrzne w Duchu Świętym we wspólnocie modlitewnej. OM miały się stać seminariami życia modlitwy, czyli życia w Duchu. Ks. Franciszek Blachnicki nazwał tę formę rekolekcyjną w liście Siloe nr 2 (listopad 1997) ukrytym sercem Ruchu, źródłem jego życia i mocy. Założyciel Ruchu był przekonany, że nasz podstawowy charyzmat Światło – Życie może być realizowany tylko przez modlitwę będącą na styku światła i życia.

  • Spotkania modlitewne

Ważną dziedziną zaangażowania diakonii modlitwy są spotkania modlitewne. Stanowią one okazję do dzielenia się w modlitwie ze wspólnotą swoją osobistą relacją z Bogiem oraz do służenia sobie nawzajem modlitwą wstawienniczą. Głośna modlitwa spontaniczna staje się świadectwem dialogu z Panem, a zarazem ubogaceniem wspólnoty i okazją do pogłębienia wiary zgromadzonych. Wzajemne dzielenie się umacnia pragnienie bliskości Boga i stanowi mobilizację do posługi w życiu codziennym. Spotkania modlitewne stanowią też okazję do umocnienia jedności przez stały przepływ intencji modlitewnych i informacji dotyczących życia wspólnoty.

  • Seminarium Odnowy w Duchu Świętym

Seminarium Odnowy w Duchu Świętym ma na celu odnowić więź z Panem Bogiem. Składa się na nie codzienna osobista modlitwa oraz cotygodniowe spotkanie we wspólnocie. Spotkanie kształtują trzy elementy: katecheza, dzielenie się w małych grupach życiem i modlitwą ostatniego tygodnia, oraz wspólna modlitwa. Seminarium zakłada, że prowadzący je sami wcześniej w nim uczestniczyli i mają stałe doświadczenie modlitwy, nie tylko indywidualnej ale i wspólnotowej, dlatego jego prowadzenie jest jednym z kolejnych zadań stawianych przed diakonią modlitwy.

  • Posługa w rekolekcjach

Rekolekcje to czas szczególnej posługi diakonii modlitwy. Zakres posługi diakonii modlitwy we wspólnocie rekolekcyjnej obejmuje:

– modlitwa nieustanna w intencji aktualnych zajęć wspólnoty (stale ktoś otacza modlitwą głoszących i słuchających konferencje, homilie, uczestniczących w spotkaniach w grupach, sprawy gospodarcze, także mienie materialne wspólnoty…),
– prowadzenie szkoły modlitwy,
– animowanie modlitwy (spotkanie modlitewne w diakonii i całej wspólnocie),
– posługa modlitwą wstawienniczą (stała okazja),
– rozeznawanie na modlitwie (dzielenie się z odpowiedzialnymi jakby z dystansu tym, co dotyczy sposobu prowadzenia i uczestnictwa wspólnoty w proponowanych ćwiczeniach),
– towarzyszenie modlitwą animatorom poszczególnych grup (zwłaszcza w tym, co trudne, problematyczne),
– post oraz bycie do dyspozycji w sytuacjach szczególnej potrzeby modlitwy.

  • KODA–DM i ORAM

Odpowiedzialność za formację animatorów modlitwy spoczywa na CDM. W latach osiemdziesiątych podejmowano próby przeprowadzenia rekolekcji w niektórych diecezjach. Były to: Kurs Oazowy Dla Animatorów Modlitwy – KODAM – 1983, 1984, 1985, Oaza Rekolekcyjna Animatorów Modlitwy (ORAM).. W sierpniu 1996 w Wiśle Jaworniku kolejny KODA – DM zgromadził 39 uczestników z 11 diecezji. Średnia wieku uczestniczących wynosiła około 30 lat, wszyscy odbyli pełną formację deuterokatechumenalną, a większość posiadała bogate doświadczenie udziału w różnych formach rekolekcji proponowanych przez Kościół. Bardzo przychylna reakcja uczestników KODA – DM przynagliła do opracowania tej propozycji jako materiałów programowych Ruchu. Wersja robocza została przedstawiona Komisji Teologiczno – Programowej Ruchu Światło – Życie w czerwcu 1997 r. i uzyskała przychylną opinię. Następnie naniesiono poprawki zgodnie z sugestiami Komisji i uzyskano zgodę na publikację tych materiałów. Ukazały się one w 1999 r. jako materiały programowe Ruchu Światło – Życie dla formacji animatorów diakonii modlitwy.

  • List Siloe / e-Siloe

Wraz z zainicjowaniem oaz modlitwy i powstaniem diakonii modlitwy potrzebne okazało się wydawanie dla nich pisma. Stał się nim wydawany od października 1977 r. miesięczny List do Oaz Modlitwy i Grup Modlitewnych Siloe. Miał on charakter formacyjno – informacyjny. Przez długi czas Centralna Diakonia Modlitwy tą drogą przekazywała szczegółowe sugestie dla oaz modlitwy, potem ograniczyła się do ogólnych wskazań, pozostawiając dużo inicjatywy wspólnotom lokalnym.

Intencje dla diakonii modlitwy

źródło: oaza.pl

DIAKONIA WYZWOLENIA

Jak zostać członkiem KWC?

Z czym wiąże się zobowiązanie abstynencji w Krucjacie Wyzwolenia Człowieka?

Postanowienie abstynencji równoznaczne z decyzją włączenia się do KWC powinno być zadeklarowane na piśmie i wpisane do „Księgi Czynów Wyzwolenia”, istniejącej przy każdej stanicy.

Przyjmuje się dwie formy składania zobowiązań abstynenckich:

  • na jeden rok, przez co staje się ktoś kandydatem do KWC;
  • na czas przynależenia do KWC, przez co staje się członkiem Krucjaty.

Deklarację członkowską mogą składać osoby pełnoletnie. Deklaracja zawiera także postanowienie nieczęstowania i niewydawania pieniędzy na alkohol. Złożenie deklaracji ma charakter zobowiązania się wobec wspólnoty ruchu Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i każdy zachowuje wolność wycofania go w chwili wyłączenia się z szeregu członków KWC.

Co się składa na pisemną Deklarację KWC?

Co, gdzie i kiedy przekazać?

Tekst Deklaracji przystąpienia do KWC zachowujesz dla siebie. Natomiast Zgłoszenie odetnij od pobranego formularza, wypełnij czytelnie drukowanymi literami, a następnie przekaż na adres:

ks. Michał Sawicki
Moderator Diecezjalny Ruchu Światło-Życie
ul. Kościelna 10
17-312 Drohiczyn

lub do najbliższej Stanicy Krucjaty Wyzwolenia Człowieka celem dokonania wpisu do „Księgi Czynów Wyzwolenia”.

Krucjata Wyzwolenia Człowieka istnieje we wszystkich diecezjach. Kontakt można nawiązać poprzez wspólnoty Ruchu Światło-Życie. Deklarację KWC możesz złożyć:

  • na nabożeństwie zwanym Godzina Odpowiedzialności i Misji w czasie 15-dniowych rekolekcji oazowych,
  • w dowolnym momencie drogą korespondencyjną, bądź wręczając osobiście przedstawicielom odpowiedniej stanicy.

źródło: kwc.oaza.pl